Nurul Izzah dan Isu Nepotisme: Keadilan Harus Ditegakkan Berdasarkan Kelayakan, Bukan Warisan

Isu nepotisme sering menjadi peluru mudah dalam gelanggang politik. Setiap kali anak kepada tokoh besar tampil ke hadapan untuk memikul tanggungjawab kepimpinan, pasti akan ada suara sinis yang membangkitkan persoalan: adakah ini berdasarkan merit, atau sekadar warisan darah?

Dalam konteks Parti Keadilan Rakyat (PKR), nama Nurul Izzah Anwar sering kali dikaitkan dengan persoalan ini. Beliau, yang merupakan anak kepada Dato’ Seri Anwar Ibrahim, Perdana Menteri dan Presiden PKR, tidak pernah terlepas daripada tuduhan bahawa kedudukannya dalam parti atau pentadbiran adalah hasil hubungan kekeluargaan semata-mata. Namun, apakah ini satu tuduhan yang adil? Atau sekadar satu bentuk ketidakselesaan terhadap wanita muda berprinsip yang mewarisi semangat perjuangan bapanya?

Nurul Izzah: Seorang Pemimpin Berprinsip dan Berpendidikan

Sebelum kita terlalu mudah melabel Nurul Izzah sebagai lambang nepotisme, marilah kita menilai rekod dan kelayakan beliau secara objektif. Beliau merupakan graduan kejuruteraan dari Universiti Tenaga Nasional (UNITEN) dan memiliki Ijazah Sarjana dalam Hubungan Antarabangsa dari Johns Hopkins University, sebuah universiti tersohor dunia. Pendidikan beliau bukan calang-calang, dan keupayaan inteleknya tidak boleh dipertikaikan.

Lebih penting, beliau telah membuktikan keupayaan politiknya dengan memenangi kerusi Parlimen Lembah Pantai pada PRU 2008 menewaskan tokoh besar Barisan Nasional ketika itu, Datuk Seri Shahrizat Abdul Jalil — dalam satu pertarungan yang dilihat mustahil oleh ramai penganalisis politik. Beliau tidak menang kerana nama bapanya, tetapi kerana kerja keras akar umbi dan keupayaannya membawa suara perubahan.

Mewarisi Perjuangan, Bukan Kedudukan

Sesiapa yang mengikuti perjuangan Anwar Ibrahim sejak era ABIM, Reformasi 1998, hinggalah ke Putrajaya hari ini akan faham bahawa perjuangan beliau bukan tentang kuasa, tetapi tentang prinsip keadilan, integriti dan pembaharuan institusi. Nurul Izzah adalah antara watak penting yang kekal setia dalam perjuangan ini, bukan ketika senang, tetapi ketika ayahnya dipenjara, dihina dan ditindas.

Jika Nurul Izzah kini bersedia untuk memimpin atau diberikan tanggungjawab lebih besar dalam parti, maka itu bukan kerana beliau anak Anwar, tetapi kerana beliau telah membuktikan komitmen, kecekapan dan wawasan yang diperlukan untuk meneruskan obor reformasi. Apa salahnya seorang anak meneruskan perjuangan ayahnya, jika perjuangan itu adalah untuk rakyat dan kebenaran?

Nepotisme atau Meritokrasi?

Nepotisme hanya berlaku apabila seseorang diberikan jawatan tanpa kelayakan atau pencapaian. Tetapi jika seseorang itu berkelayakan, berintegriti, berpengalaman, dan dihormati oleh akar umbi, maka menafikan haknya semata-mata kerana pertalian darah adalah satu bentuk kezaliman politik yang lain.

PKR, sebagai parti reformasi, perlu membezakan antara ‘nepotisme’ dan ‘kepimpinan berprinsip yang mewarisi semangat perjuangan’. Dalam sejarah dunia, ramai anak kepada pemimpin hebat yang meneruskan perjuangan ibubapa mereka—dan mereka berjaya bukan kerana nama, tetapi kerana usaha dan prinsip mereka sendiri. Dari Benazir Bhutto ke Justin Trudeau, dari Megawati Sukarnoputri ke Mahatma Gandhi yang anak-anaknya turut aktif dalam politik.

Akhir kata

Nurul Izzah bukan sekadar ‘anak kepada Anwar Ibrahim’. Beliau adalah simbol generasi reformasi yang terdidik, matang dan berpandangan jauh. Jika beliau dipilih ke jawatan tinggi dalam PKR, itu harus dilihat sebagai satu kepercayaan terhadap kemampuan beliau untuk mengemudi hala tuju parti yang pernah menjadi harapan rakyat. Memperkecilkan beliau hanya kerana nama keluarganya adalah satu bentuk diskriminasi yang tidak adil.

Reformasi bukan tentang siapa bapa kita. Ia tentang apa yang kita perjuangkan, dan bagaimana kita berkhidmat untuk rakyat. Dan dalam hal ini, Nurul Izzah sudah pun membuktikannya.